Mimo 8 lat istnienia Koła wytworzył się już szereg tradycji, między innymi związanych z wyjazdami integracyjnymi. Od kilku lat niezmiennie mikołajkowy weekend spędzamy w jednym z przystrojonych świątecznie miast. Rytuałem są także grupowe zdjęcie na dworcu docelowym oraz gra miejska na Starówce.
Tym razem wybraliśmy się
do Torunia. Koordynatorkami wyjazdu były: Aleksandra Lickiewicz, Dominika Stobińska oraz Ewelina Jasik. Wśród prawie trzydziestu uczestników byli członkowie i kandydaci ze wszystkich pięciu lat studiów Gospodarki Przestrzennej, a także absolwenci i jeden z kandydatów z innego wydziału. Jak się okazało, w sąsiednim wagonie na szkolenie jechał WRS EiTI, więc część pociągu została zaanektowana przez studentów Politechniki 😉
Wieczorem dotarliśmy do miejsca noclegu, jakim był XIX-wieczny fort pruski, stanowiący jeden z elementów toruńskiego pierścienia fortecznego. Pierścień ten znajduje się na obszarze ochrony siedlisk Natura 2000. To tu zimuje jedna z największych w Polsce kolonii nietoperzy. Fort jest jedynym na terenie Torunia, który został przekształcony na funkcje rekreacyjno – turystyczne. Warunki aż nadto przypominały żołnierskie koszary, budząc co ranka cały pokój skrzypieniem łańcuchów prycz.
Po piątkowej kolacji zgromadziliśmy się w świetlicy by zagrać w gry integracyjne, poznać harmonogram wyjazdu, a także zapoznać się z prezentacjami na temat Torunia wygłaszanymi tradycyjnie przez kandydatów do KNGP.
Dzień sobotni spędziliśmy na grze miejskiej. Pięcioosobowe zespoły, które wcieliły się w role rycerzy herbu Marchewka, Burak, Cebula czy Rzodkiewka, rozwiązywały zadania nie tylko na terenie Starego Miasta, ale także w trakcie spaceru z przedmieść fortecznych w kierunku centrum. Trasa gry miejskiej prowadziła tak, by połączyć zwiedzanie z zabawą. Konkretne punkty były zlokalizowane w najbardziej znanych miejscach – pod pomnikiem Kopernika należało przypomnieć sobie wiedzę z astronomii, badaliśmy nachylenie Krzywej Wieży, pod Uniwersytetem Mikołaja Kopernika pisaliśmy wiersz wzorując się na Herbercie, szukaliśmy najbardziej oryginalnego piernika, a na bulwarze nad Wisłą zadanie wymagało znajomości poszczególnych członków KNGP. Jedno z zadań polegało także na upodobnieniu się do nietoperzy.
Po powrocie wszystkich grup do fortu i ocenieniu wykonania zadań przez jury zostały rozdane nagrody i odczytane najlepsze wiersze i opowiadania. Po krótkiej przerwie wyruszyliśmy z powrotem na Stare Miasto zwiedzać Toruń w nocnej, udekorowanej bożonarodzeniowymi światełkami wersji.
W niedzielę po śniadaniu i spakowaniu się wybraliśmy się na zwiedzanie fortu. Przewodnik opowiadał barwnie nie tylko o twierdzy, ale także o całym mieście. Toruń otoczony jest pierścieniem fortecznym, ponieważ 10 km od niego, na Drwęcy, znajdowała się granica zaboru rosyjskiego. Podczas przechodzenia wąskimi ciemnymi korytarzami objaśniane było także działanie poszczególnych elementów fortu zabezpieczających przed najazdem wroga. Fort jednak nigdy nie był oblegany. W maleńkiej wnęce widzieliśmy także śpiącego nietoperza, a na drzewach powieszone były specjalne budki lęgowe.
Po odstawieniu bagaży na dworzec spędziliśmy jeszcze ostatnie chwile w Toruniu oraz zaopatrzyliśmy się w cały zapas pierników. Czym byłby wyjazd bez niespodzianek? Na skutek opóźnienia pociągu i zmian godzin odjazdów nasze miejsca siedzące były już zajęte. Przedłużyliśmy więc integrację siedząc razem na podłodze na końcach wagonów i grając w mafię.
Na pewno powrócimy jeszcze do Torunia po tym, jak przekonaliśmy się, że weekend to za krótki okres na zapoznanie się z tym pięknym miastem.
